تاریخچه بهکاپ

تاریخچه بهکاپ

رشته ورزشی بهکاپ در سال 1390 توسط آقای بهنام آزاد طراحی، قانون نویسی و ثبت گردید و پس از طی مراحل قانونی، فعالیت خود را در سطح استان تهران آغاز نمود و طرح اینرشته در سال 1391 جهت فعالیت به وزارت ورزش و جوانان جمهوری ارائه گردید.

رشته ورزشی بهکاپ با تائید وزارت ورزش و جوانان فعالیت خود را بعنوان یک ساختار رسمی از سال 1392 زیر نظر فدراسیون ورزشهای همگانی آغاز نمود. سبک های زیر مجموعه انجمن بهکاپ به نام های بهکاپ، بهکاپر، و بهکاپ ساحلی و بهبال میباشند.

انجمن ورزش بهکاپ پس از طی فعالیت خود در فدراسیون ورزشهای همگانی در دی ماه سال 1394 با تایید معاونت ورزشهای قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان به فدراسیون گلف جمهوری اسلامی ایران منتقل گردید.

سبک های مختلف بهکاپ همانند دیگر رشته های ورزشی دارای قوانین، تکنیک­ها و تجهیزات مخصوص به خود می­باشد و به صورتی طراحی گردیده اند که جهت مسابقات و تمرینها، افراد در رده های سنی مختلف و با هر نوع قوای جسمانی می­توانند به فعالیت در این سبک ها بپردازند و از فواید آن بهره جویند. ورزش های بهکاپ را می­توان در اماکن گوناگون ازجمله کفپوشهای ورزشی، زمینهای چمن و ساحلی، درروی کلیه سطوح مسطح در فضاهای روباز یا سرپوشیده انجام داد.

پرداختن به ورزش های زیر مجموعه بهکاپ، میتواند باعث پرورش قدرت تفکر، تمرکز، ایجاد آرامش وحتی در بازیکنان گردد، این رشته های ورزشی میتوانند درمسابقات، تفریحات و گذران اوقات ورزشی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان نقش بسزایی را را ایفا نمایند.

توسعه، آموزش، برگزاری دوره­های مربیگری و داوری، پرورش واستعدادیابی و برپایی مسابقات گوناگون قهرمانی و لیگ در رده های مختلف در سطح کشور و عرصه های بین المللی از برنامه های این ساختار ورزشی بوده و با توجه به گامها و برنامه ریزیهای انجام شده این رشته فعالیت های خود را در مدارس، دانشگاهها، باشگاها و کلیه ساختارهای ورزشی فعال، گسترده تر خواهد نمود.

 

مزایای رشته های ورزشی بهکاپ:

1ـ قابلیت استفاده تمامی آقایان وبانوان با هرنوع قوای جسمی و بدون نیازبه آمادگی جسمانی بالا از این ورزش

2ـ قابلیت استفاده تمامی گروههای سنی نونهالان، نوجوانان ،جوانان،میانسالان، بزرگسالان از این رشته ورزشی

3ـ قابل استفاده و تمرینات و مسابقات در خانواده ها، معلولین، کم توانان، ناشنوایان، بیماریهای خاص، مدارس، مراکز تفریحی، باشگاههای فرهنگی ورزشی، مرکز دانشگاهی، مراکز نظامی، مراکز آموزشی، تفریحی و عمومی، ورزشهای کارگران، ورزشهای ادارات، آتش نشانان، مراکز سالمندان، مهد ها، سفارتخانه ها و دیگر اقشار و مشاغل از این ورزش

4ـ قابلیت برگزاری مسابقات رسمی، قهرمانی، لیگ های مختلف، تفریحی، نمایشی، تشویقی در تمام رده های سنی در شهرها، استانها، و سطح کشور

5ـ قابلیت برگزاری تمرینات و مسابقات با زمین با ابعادی مناسب در کلیه زمینهای چمن مصنوعی، چمن طبیعی کوتاه، کفپوشهای ورزشی، لمینیت، سنگ، سرامیک، آسفالت مسطح، موکت، چوب، زمینهای خاکی، زمینهای ساحلی سرامیک و دیگر سطوح مسطح و مستعد در اماکن روباز و سرپوشیده در فصول مختلف.

6ـ ورزشی برای افزایش تمرکز، کنترل جسم و ذهن، دقت، توجه، آرامش و حفظ تعادل.

7ـ ورزشی بدون خطر و با حداقل آسیب های جسمی در تمرینات و مسابقات برای ورزشکاران

8ـ ورزشی با هزینه مناسب برای تمام اقشار

9ـ قابلیت برگزاری مسابقات رسمی در ابعاد بین المللی

10ـ قابلیت برگزاری دوره های آموزشی، فرهنگی، مربیگری، داوری، حضور در نمایشگاهها، همایشها و سمینارها در سطوح مختلف

11ـ قابلیت برگزاری مسابقات قهرمانی، تفریحی، نمایشی، تشویقی در ادارات، مدارس، دانشگاهها، سفارتخانه ها، ارگانها، نهادها و...

12ـ قابلیت برگزاری مسابقات رسمی در تمام رده های سنی در سازمان ورزش شهرداری تهران و شهرهای مختلف در سطح کشور

13ـ قابلیت برگزاری این رشته ورزشی بصورت تمرینی و رقابتی در منازل، محل کار

 

رشته ورزشی بهکاپ THE BEHCUP SPORT

رشته ورزشی که شبیه به پاتینگ گلف میباشد و در ورزش بهکاپ بجای حفره از دروازه استفاده میگردد. دو بازیکن رقیب با توجه به قوانین و تکنیکها میکوشند، توپهای کاشته شده توسط حریف را وارد دروازه نمایند و بازیکنان باید توجه داشته باشند در زمان زدن ضربات توپ هایشان به اوت نرود یا به توپهای درون زمین برخورد ننماید و بازیکنی که در انتهای مسابقه توپ بیشتری را وارد دروازه نماید برنده مسابقه محسوب میگردد.

1ـ مسابقات بصورت تک به تک یا تیمی انجام میشود

2ـ مسابقات با توجه به شرایط میزبان از یک الی شش ست انجام میشود

3ـ هر ست شامل 10 ضربه برای هر بازیکن میباشد

4ـ بازیکن ضربه زننده اصطلاحا کاپر نامیده میشود

5ـ بازیکن ضربه زننده (کاپر) برای ضربه زدن به توپ 15 ثانیه زمان در اختیار دارد

6ـ بازیکنی که توپ را میکارد اصطلاحا بالر نامیده میشود

7ـ بازیکن بالر برای قرار دادن توپ در زمین 10  ثانیه زمان در اختیار دارد

8ـ هر مسابقه دارای دو داور و یک ناظر میباشد

9ـ جهت انتخاب بازیکن آغازگر مسابقه توسط داور با سکه قرعه کشی میگردد

10ـ بازیکنان یکی در میان ست خود را انجام میدهند

11ـ در هنگام ضربه بازیکن کاپر نباید توپ به توپ برخورد کند که در اینصورت ضربه خطا میباشد

12ـ در هنگام ضربه بازیکن کاپرنباید توپ به اوت رود که در اینصورت ضربه خطا میباشد

13ـ در هنگام ضربات خطا یک یا دو توپ از سهمیه ضربات بازیکن کاپر کم میشود

14ـ توپهایی که از خط دروازه بصورت کامل رد شده باشد گل صحیح محسوب میگردد

15ـ در هنگام ضربات بازیکن کاپر درصورتیکه توپ از زمین بلند شود و به هیچ توپی در زمین برخورد نکند گل مورد قبول میباشد

منبع

تاریخچه وودبال

تاریخچه وودبال جهان

رشته ورزشی وودبال در سال 1990 میلادی توسط مینگ هوئی ونگ تایوانی ابداع گردید. وی با استفاده از زمین چمن محصور شده در باغ شخصی خود اقدام به طراحی وودبال نمود به نحوی که بر خلاف رشته گلف تمامی ضربات زمینی باشد و فضای کمتری نیز برای بازی در نظر گرفته شود و سپس با طراحی اداوات آن از جنس چوب به بازی وودبال پرداخت.

این رشته ورزشی که در نخستین نگاه به دلیل سادگی لوازم، مسیر بازی و هدف قابل رویت جذاب به نظر می رسد از چندین جهت با سایر ورزش های مشابه توپی، متمایز است. نخست آنکه، وسیله مخصوص نواختن ضربه در وودبال از جنس چوب تا آلومینیوم تکوین یافته است بدین سان که اهرم کنترل ضربه با زاویه قائم بر چکش ضربه زننده قرار می گیرد تا توپ چوبی و نسبتا سنگین وزن بازی به سمت دروازه ای 15 سانتی متری هدایت گردد. در میان پل ارتباطی دو پایه دروازه، آویزی تعبیه می گردد که توپ پس از برخورد به آن و گردش آویز از دروازه عبور نموده، امتیاز و نهایتا پایان بازی در میدان مشخص شده را برای بازیکن رقم خواهد زد.

بدین ترتیب بازیکنان در فواصل معین اقدام به نواختن ضربات خود به سمت دروازه نموده و با عبور دادن آن پس از گردش آویز کسب امتیاز می نمایند. همانطور که پیشتر اشاره شد جنس لوازم وودبال اعم از چکش ضربه و دروازه از جنس چوب و یا آلومینیوم و جنس توپ از چوب است.

دوم آنکه، وسایل و لوازم وودبال در مجموع سبک و قابل حمل است بنحوی که فضای زیادی را اشغال نمی نماید و تمامی ادوات آن در کیف مخصوص وودبال جای می گیرد.

سوم آنکه، به دلیل طبیعت این رشته ورزشی، پرداختن به آن در سواحل دریا و زمین های چمن با متراژ محدود نیز امکان پذیر و از این روی با اقبال ویژه ای در کشورهای مختلف دنیا مواجه گردیده است.

چهارم آنکه، یادگیری وودبال آسان است و با اندکی استمرار در تمرین، مهارت های مختلف بازی در نشانه روی، نواختن ضربات، تنظیم شدت ضربات، زاویه بندی و سایر نکات فنی مرتبط قابل حصول می باشد.

پنجم آنکه، وودبال قابلیت جذب مخاطبین خود را در تمامی رده های سنی داراست. نوجوانان، جوانان، بزرگسالان، میانسالان و حتی کهنسالان می توانند به راحتی و با پایین ترین احتمال آسیب دیدگی ورزشی به بازی وودبال بپردازند و از دیگر نکات برجسته آن عدم محدودیت پوشش و لباس برای بازی وودبال است چنانکه در بسیاری از کشورهای مسلمان از جمله جمهوری اسلامی ایران بانوان با حجاب کامل اسلامی می توانند با سهولت وودبال بازی کنند.

فدراسیون بین المللی وودبال نیز پس از تلاش های فراوان با تصویب اساسنامه خود در سال 2004 و برگزیده شدن آقای مینگ هوئی ونگ مبتکر ورزش وودبال به عنوان رئیس فدراسیون بین المللی، اولین دوره مسابقات جهانی وودبال را با حضور معدود کشورهای عضو برگزار نمود و پس آن بر تعداد اعضاء آن افزوده شد بطوریکه فدراسیون بین المللی وودبال هم اکنون نزدیک به 40 کشور دنیا را رسما تحت پوشش خود قرار داده است و فدراسیون یا انجمن های ملی وودبال نیز به تبع آن تاسیس گردیده است. این فدراسیون بین المللی با برگزاری مسابقات ادواری در سرار آسیا، خاورمیانه و سایر کشورهای عضو همچنان بر گسترش و توسعه جهانی وودبال متمرکز است و هر ساله مسابقات متعدد اوپن بین المللی به میزبانی کشورهای عضو صورت می پذیرد که از این رهگذر خیل انبوهی از علاقه مندان به این رشته مفرح و جذاب در تمامی رده های سنی جذب شده و خانواده وودبال را گسترش می دهند.

 

وودبال در ایران

وودبال در سال 2008 با برگزاری یک دوره کارگاه آموزشی و حضور گسترده علاقه مندان و همچنین تلاش مسئولین محترم وقت فدراسیون گلف جمهوری اسلامی ایران معرفی گردید. متاسفانه، بعلت پاره ای مسائل، فعالیت ها در این رشته ورزشی تا سال 2012  و پنجمین دوره مسابقات جهانی وودبال عقیم ماند. در سال 2012 با رایزنی های مجدد جناب آقای سعیدی، رئیس محترم فدراسیون گلف و رئیس فعلی انجمن وودبال کشور، و تلاش مستمر امور بین الملل، فعالیت های وودبال از سرگرفته شد و تیم ملی جمهوری اسلامی ایران متشکل از 2 بازیکن به نام آقایان مهرداد جمشیدی (بازیکن و مربی بین المللی رشته وودبال) و داوود اوسطی آشتیانی (پیشکسوت نام آشنای گلف کشور و مربی بین المللی وودبال) به همراه تنها داور بین المللی ایران آقای مهدی ترحمی راهی مسابقات جهانی گردید. پنجمین دوره مسابقات جهانی وودبال 2012 به عنوان اولین عرصه بین المللی و رسمی نخستین گام در مسیر ارتقاء و پیشرفت این رشته محبوب رقم خورد. بازیکنان تیم ملی کشورمان با وجود عدم تجربه لازم و با حداقل امکانات موجود و علیرغم انتظار رقبای خود با درخشش کامل توانستند جایگاه مطلوبی برای میهن عزیزمان کسب نمایند. همچنین آقای داوود اوسطی آشتیانی که با استفاده از تجربه خود در این مسابقات حضور یافته بود توانست در یکی از میادین با نخستین ضربه توپ را از دروازه عبور دهد و در میان بهت رقیبان گردن آویز طلای Gate in One را تصاحب نماید.

داور بین المللی ایران، آقای مهدی ترحمی، که در مجمع انجمن وودبال به سمت دبیر اجرائی برگزیده شدند نیز با حضور و قضاوت در مسابقات فینال جهانی و مسابقات فینال اوپن توانستند انگیزه و توان بالقوه و مستعد ایرانی را در این عرصه به نمایش بگذارند که از طرف فدراسیون جهانی وودبال نیز از عملکرد ایشان در مراسم اختتامیه مسابقات جهانی تقدیر به عمل آمد.

گفتنی است، در اجلاس جهانی فدراسیون بین المللی وودبال ، مسئولین فدراسیون جهانی وودبال با توجه به عملکرد مطلوب تیم ملی ایران و با زیر ذره بین قراردادن بازیکنان ایرانی و آزمایش توان ایشان در آموزش وودبال، گواهینامه مربیگری بین المللی وودبال را پس از اخذ آزمون به ایشان اعطاء نمودند. همزمان با برگزاری این مسابقات نیز، دبیرکل فدراسیون بین المللی وودبال ضمن تقدیر از عملکرد تیم ایران با تفویض مسئولیت توسعه وودبال خاورمیانه به ایران برگ زرین دیگری به افتخارات ورزشی انجمن وودبال افزود.

تیم ملی وودبال کشور در سال 2013 نیز با حضور در مسابقات آسیایی وودبال در کشور تایوان، توانست با ترکیب گذشته خود اینبار در جمع 19 تیم حاضر در این مسابقات و در میان کشورهای صاحب نام در عرصه وودبال، پس از پشت سر گذاردن حریفانی از تایوان و کره جنوبی و با قبول شکست در دور سوم با اختلاف امتیاز مطلوب در جایگاه پنجم جدول رده بندی قرارگیرند.

همزمان با برگزاری مسابقات آسیایی وودبال، آقای محمد مهدی سعیدی، مدیر روابط بین الملل فدراسیون گلف و نائب رئیس انجمن وودبال که در سال 2012 در دوره مربیگری بین المللی وودبال در کشور مالزی شرکت نموده بود توانست گواهینامه مربیگری بین المللی وودبال را در تایوان و در خلال مجمع عمومی فدراسیون جهانی وودبال کسب نماید.

انجمن وودبال ایران هم اکنون با 3 مربی بین المللی و 1 داور بین المللی فعالیت های توسعه ای و زیربنایی جهت ارتقاء سطح وودبال کشور را در سرفصل برنامه ها و اولویت های خود قرار داده است که طی یک سال فعالیت مستمر هم اکنون 6 استان گیلان، فارس، آذربایجان شرقی، سمنان، قم و همدان رسما فعالیت های خود در رشته وودبال را پس از حضور در کلاس های آموزش مقدماتی آغاز کرده اند. همچنین، نخستین دوره مسابقات قهرمانی کشور وودبال در بخش آقایان در شهر سمنان و در بخش بانوان در یکی از پایگاه های فعال ورزش وودبال، شهر زرقان استان فارس، برگزار گردید و نفرات برتر این مسابقات موفق به دریافت مدال و حکم قهرمانی شدند.

منبع

تاریخچه مینی گلف

تاریخچه مینی گلف

گفته می شود نخستین زمین مینی گلف را باشگاه زنان به نام پوتینگ (putting) راه اندازی کرده که در خیابان «اندرو» در اسکاتلند بوده است. این باشگاه در سال ۱۸۶۷ تأسیس شده و هنوز هم به فعالیت خود ادامه می دهد. در این باشگاه زنان مینی گلف بازی می کردند. چند دهه بعد این ورزش در آمریکا و انگلستان در هتل ها برای میهمانان طراحی و راه اندازی شد. سندی وجود دارد که یک آلمانی اهل هامبورگ این ورزش را از آمریکا به آلمان آورده و گسترش داد. می گویند در سوئد نیز، دو سوئدی که این ورزش را در آمریکا فراگرفته بودند و در سال ۱۹۳۰ به کشورشان بردند و در سال ۱۹۳۷برای نخستین بار فدراسیون آن را در کشور خود راه اندازی و قهرمانی کشوری را نیز در سال ۱۹۳۹ برگزار کردند.

تا قبل از راه اندازی این فدراسیون، حتی آمریکا نیز چنین کاری را انجام نداده بود این ورزش به این صورت در سراسر اروپا گسترش یافت، به طوری که اکنون در آلمان چندین هزار زمین مینی گلف وجود دارد و ۱۵میلیون آلمانی این ورزش را بازی می کنند و ۱۱هزار نفر نیز عضو فدراسیون مینی گلف آلمان هستند. فدراسیون سوئد ۸ هزار عضو دارد و اتریش، سوئیس، ایتالیا، چک و هلند نیز چندین هزار عضو دارند.

اسناد موجود در آمریکا نشان می دهد نخستین مسابقه به سال ۱۹۳۰ در این کشور برگزار شده است و برای این رقابتها در مجموع ۱۰ هزار دلار جایزه در نظر گرفته شده که برنده نهایی ۲ هزار دلار نصیبش می شد.

 

آشنایی با مینی گلف

درحالیکه سکوت سنگینی بر زمین بازی حاکم است، بازیکن با آخرین نگاه به مسیر حرکت توپ و حفره­ای که باید توپ را به داخل آن هدایت کند، تمرکز لازم را انجام می­دهد. تماشاچیان، هیجانی کمتر از بازیکن ندارند. ضربه زده می­شود و حرکت توپ در طول مسیر، زیبایی، هیجان و حتی نگرانی حاصل از سرنوشت توپ، همه را محو تماشا ساخته­ است. توپ در اثر محاسبات دقیق بازیکن پس از برخورد به دیواره، داخل حفره می­افتد و آنگاه غریو شادی همه را فرامی­گیرد.

مینی گلف – بنا به تعریف فدراسیون جهانی مینی گلف World Minigolf sport Federation (WMF)– ورزشی است برای افزایش خونسردی، تمرکز و قدرت تصمیم بازیکنان که با چوب مخصوص (putter) و توپ برروی زمین این ورزش انجام شده، بازیکن باید با کمترین ضربه (ترجیحاً یک ضربه) توپ را به داخل حفره هدایت نماید.

فدراسیون جهانی مینی گلف (WMF) بعنوان نهاد متولی این ورزش، ضمن سیاستگذاری، نظارت و هدایت فدراسیونهای قاره­ای مینی گلف، برای رشد و گسترش آن نیز تلاش می­نماید. این فدراسیون همچنین عضویت Sport Accord (مرجع بین المللی فدراسیونهای ورزشی) را نیز دارامی­باشد. فدراسیون آسیایی مینی گلف Asia Minigolf sport Federation (AMF) نیز مسئولیت این ورزش را در قاره آسیا دارا می­باشد.

مینی گلف بصورت حرفه­ ای در 4 سیستم (براساس شکل و جنس زمین مسابقه) برروی 18 میدان برگزار می­گردد:

 

1. سیستم بتنی (Concrete): جنس میادین از بتن مخصوص می­باشد. این سیستم در سال 1950 میلادی توسط پال بگنی سوئیسی ابداع گردید. شکل زمینها نیز کاملاً مشخص و براساس نقشه های استاندارد اجرامی­گردد. طول هر میدان بین 10 تا 12 متر و مساحت مورد نیاز 1000 تا 1500 مترمربع می­باشد.

2. سیستم فلت گلف (Feltgolf): به این نوع، مینی گلف سوئدی نیز می­گویند. سطح زمین از نمد مخصوصی پوشیده می­گردد و جنس دیواره­ها از چوب است. این سیستم به مساحتی بین 1000 تا 1500 مترمربع برای ساخت نیازدارد. استاندارد و نقشه­ های ویژه ای برای اجرای میادین موجود می­باشد.

3. مینیاتورگلف (Miniaturegolf): سطح زمینهای این سیستم بوسیله نوعی سیمان مخصوص پوشیده می­گردد. مساحت مورد نیاز مینیاتورگلف بین 600 تا 800 مترمربع است. این سیستم از طرفداران بیشتری در میان مینی گلف بازان برخوردار می­ باشد. میادین براساس نقشه­ های مخصوص می­بایستی ساخته شود.

4. ادونچر گلف یا(Minigolf Open Standard)  MOS: میادین این سیستم در شکلهای نامتعارف و سازگار با محیط (از نظر عوامل موجود در زمین مانند درخت، پستی و بلندی و ...) ساخته می­شود. سطح این زمینها معمولاً از چمن مصنوعی پوشیده می­گردد. شکل هر میدان از نقشه خاصی پیروی نمی­کند و همین امر باعث می­گردد که فضایی کاملاً زیبا و دلپذیر برای یک ورزش خانوادگی دراختیار قرارگیرد. با این توضیح؛ برای ساخت زمین مینی گلف در استاندارد ادونچر، هیچ نقشه از پیش تعیین شده ای وجود نداشته، متناسب با عوارض طبیعی زمین مورد نظر و با رعایت چهار نکته زیر، می توان نسبت به طراحی و ساخت اقدام نمود:

 

(1) طول هر میدان، حداقل 7 متر

(2) عرض محل عبور توپ، حداقل 1 متر

(3) قطر دایره منطقه حفره، حداقل 2 متر

(4) فاصله حفره با دیواره، حداقل 1 متر

 

دریافت تایید انجمن مینی گلف برای نقشه ها، کفپوش و جنس دیواره ها، پیش از اجرا الزامی است. (برای زمین هایی که متقاضی مسابقات رسمی می باشند.)

منبع

تاریخچه گلف

تاریخچه

1413  میلادی زمان شروع گلف در اسکاتلند برای شاهزادگان و درباریان بود تا سال 1457 و بعد از سال 1457 بازی کردن گلف ممنوع شد که تا سال 1503 ادامه داشت بعد از سال 46 سال بازی گلف از سرگرفته شد و بعد از این تاریخ بازی گلف همگانی شد.

اولین باشگاه گلف جهان درسال 1754 میلادی در سنت اندروزاسکاتلندانگلیس آغاز بکار کرد.

درایران گلف ازسال 1924 میلادی شروع شد و تا زمان ملی شدن نفت هیچ ایرانی در باشگاههای گلف کشور عضو نبود. بعد از ملی شدن نفت ایرانیها به بازی گلف پرداختند. بازی گلف به دلایل بسیاری پرطرفدارترین بازی در دنیاست. مبتدیان نیز درهر گروه سنی که باشند باندازه پیشکسوتان از این بازی لذت می برند. بازی گلف نیروی فکری و آمادگی جسمانی بازیکن هر دو رامی طلبد و در عین حال که موجب تنوع و تفنن می شود می تواند در شخص احساس دلسردی و یا بالعکس عادت مفرط پدید آورد. بازی گلف در عین حال که می تواند یکی از مشکلترین بازیهای دنیا باشد. چنانچه با در نظرداشتن رموز بهره گیری بهتر از موقعیتهای بازی می تواند یکی از لذت بخش ترین بازیها باشد.

هدف عمومی بازیکنان گلف این است که چطور ضربات با ارزشی را ذخیره و حساب ضربات خود را پائین نگهدارند. چرخش صحیح و چوب گیری خوب اصول بازی موفق می باشند اما یک بازیکن تمام عیار باید دارای چهار خصوصیات باشد.

 

اول یکنواختی CONSISTENCY

دوم خونسردی و آرامش COMPOSURE

سوم شعور عمومی COMMON SENSE

چهارم تمرکز حواس CONCENTRATION

 

که موارد فوق را باید با دید مثبت و افکار خوشبینانه کامل نمود تا اجراء لازم برای بازی نوین گلف را در دست داشت.

یک دور بازی 4 ساعته گلف تقریباً حدود پنج دقیقه آن صرف زدن ضربات به توپ می شود چنانچه بازیکن 5 دقیقه دیگر را هم صرف اعمال معمول پیش از زدن ضربه نماید مجموعاً ده دقیقه خواهد شد که شخص باید در خلال آن به هماهنگی کامل در بازی و در نتیجه بدست آوردن کمترین حساب ضربات نایل شود. در یک دوره چهار ساعته بازی گلف بازیکن با انگیزه بازی گلف حدود 8 کیلومتر پیاده روی می کند.

 

گلف در ایران

از سال 1304 ، همزمان با ورود اتباع خارجی به منظور کشف و استخراج نفت در مناطق نفت خیز جنوب کشور این ورزش نیز وارد ایران شد. تا قبل ازملی شدن صنعت نفت هیچ ایرانی راهی به این بازی نداشت و بازی گلف انحصاراً در دست خارجیان بوده، پس از ملی شدن صنعت نفت علاقمندان ایرانی به این ورزش در نواحی جنوب مانند مسجد سلیمان، آغاجاری، گچساران، اهواز و آبادان با اشتیاق و علاقه هر چه تمامتر به این ورزش روی آوردند بطوریکه در حال حاضر شهرهای اهواز، آبادان، ماهشهر، مسجد سلیمان و دیگر شهرهای استان خوزستان بیشترین علاقمندان و ورزشکاران این رشته را به خود اختصاص داده اند وعموماً کارکنان شرکت نفت این ورزش مفرح و با نشاط را انجام می دهند. به جز نواحی جنوب کشور در هیچ کجای ایران ورزش گلف متداول نبوده ودر تهران نیز این رشته بصورت اختصاصی و در مجموعه ورزشی انقلاب که در سال 1340 تاسیس شده بود توسط خارجیان مقیم تهران که عمدتاً کارکنان سفارتخانه های خارجی بودند انجام می شد. پس از انقلاب شکوهمنداسلامی تمامی علاقمندان بدون هیچگونه محدودیتی بازی گلف را آغاز نمودند و این علاقمندی باعث گردید تا تشکیلات ورزش گلف کشور از اردیبهشت ماه سال 1370 در قالب یک کمیته آغاز بکار نموده و با توسعه فعالیتهای خود در فاصله کوتاهی رسماً به عنوان فدراسیون گلف جمهوری اسلامی ایران معرفی و در لیست فدراسیونهای رسمی کشور قرار گرفت. این فدراسیون در سال 1996 میلادی به عضویت شورای جهانی گلف درآمد و درسالهای اخیر با کنفدراسیون گلف آسیا و اقیانوسیه نیز مرتبط شده است. در حال حاضر استان های آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، البرز، تهران، چهارمحال بختیاری، خراسان رضوی، خراسان جنوبی، خوزستان، زنجان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قم، کرمان، کرمانشاه، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی و استان همدان دارای هیئت های ورزشی فعال می باشند و همه ساله مسابقات گوناگونی در سطوح مختلف برگزار می شود.

 

زمین و تجهیزات گلف

زمین استاندارد گلف داری هجده (18) حفره می باشد فاصله حفره ها از نقطه شروع و از یکدیگر متفاوت بوده و معمولاً بین 100 تا 600 یارد متغیر می باشد که در این فواصل موانع گوناگونی از قبیل موانع آبی و شنزار و چمنزارهای بلند و پرپشت طراحی و گنجانده شده است.

منبع

مسابقات گرامیداشت دهه فجر

به مناسبت گرامیداشت دهه مبارک فجر و به میزبانی استان مرکزی؛

در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۴ یک دوره مسابقه مینی گلف در اراک برگزار شد.

 

 

 

در راستای گرامیداشت دهه مبارک فجر یک دوره مسابقه مینی گلف در سه رده آقایان، بانوان و نونهالان در اراک برگزار شد.

در بخش آقایان محرم حق دوست عنوان نخست را به دست آورد، حسین شریفی دوم شد و مرتضی قاسمی بر روی سکوی سوم ایستاد.

در بخش بانوان مهرنوش فرهانی اول شد و مریم صاریخانی و اعظم سوسن آبادی به ترتیب دوم و سوم شدند.

در بخش نونهالان نیز سید امیر محمد حسینی اول شد، علی نراقی به عنوان دومی رسید و رهام غلامیان مقام سوم را کسب کرد.

منبع خبر